توکــا (:
يكشنبه ۷ اسفند ۰۱
ی موزیک بی کلام ملایم گذاشتم ، رفتم ی عود هم روشن کردم !
آمدم بنویسم اینجا ...
*دیگه حوصله نالیدن برای این زندگی درب و داغون ندارم همینطور این اقتصاد دستوری !
خیلی وقته خسته ام ولی با هربار اشک ریختن محکم تر شدم :) تلخ ولی حقیقت ...
.
.
* هربار به فکر کار و زندگی میوفتم و هربار قدمی محکم برمیدارم و ممنونم ی نفر هست که باعث بشه من بخندم ! امیدوارم ی روزی به اهدافم برسم و این زندگی سخت رو یجوری هندل کنم که هم لذت ببرم هم درگیر باشم که یادم بره توی چه جهنمی هستم ! شاید هم ی روزی وارد بهشت شدم خدا رو چه دیدی :)
.
.
*یادمون باشه برای انتخاب های هم ارزش قائل باشیم حتی با این سختی ها یکی با زندگی متاهلی حالش خوبه ، یکی با کار کردنش و مستقل شدنش و یکی با جدایی پس یادت باشه نه حسرت زندگی کسی رو بخوری و نه کسی رو بخاطر زندگیش سرزنش کنی ! فقط به انتخاب ها احترام بذار ، شاید ی روز گذشته ی او شد اینده تو و بلعکس فقط این حرفا رو اگه خوندی به ذهنت بسپار ...
.
.
* تهش چی ؟ باید امیدوار باشیم حتی اگه ته چاه هم باشیم (برگرفته از حرفای ufo :)! )
