شنبه ۱۹ مهر ۹۹
بیشتر مواقع توی هر سنی خودم رو توی ایینه میدیدم بیشتر از هم سنی های خودم میزدم هم نظر عقل و فهم (اینو علاوه بر خودم باقی آدمام میگفتن )هم ظاهرم و قد بلندم که باعث شد از بچگی ی فرقی بین من و همکلاسیام باشه و همیشه خودمو سرزنش میکردم چرا قدم بلند شد وباید اخر بشینم و اصلا درس متوجه نمیشم و این تا دبیرستان ادامه داشت و واقعا ناراحتش بودم چون برام ی معضل حساب میشد ، بماند که بعد از چند سال الان هر روز میگم کاش بلند تر میشدم ...
چقدر زود همچی میگذره و همون گذرا بودن خوبه که بی دغدغه بگذره که من هیچ وقت بی دغدغه نبودم هیچ وقت 😕
اینم از شانس زندگی مایه 🤐
امروز بخاطر زیاد دونستن درد میکشم درد خیلی چیزا رو درد نداشتنها رو درد نبودن ها که باید میبودن !
من به اوضاع کرونا دیگه چندان فکری نمیکنم ولی کاملا بهداشت رو رعایت میکنم چون در گرو سلامتی اول خودم و بعد اطرافیانم هست ولی اوضاع اقتصادی اینقدری برام اذیت کننده اس که دیگه به مرحله خودخوری رسیدم و این چیزیکه تا نابودی دور نیست ...
و هنوز میتونه دردناک تر باشه ...